

Од Дневникот на Царицата Александра – Претпразненство на светото Царско семејство
Добрината – е клуч на човечкото срце.
Добрината – е клуч на човечкото срце.
Љубовта на старецот немаше граници, таа беше бескрајна. Се распространуваше на сите деца Божји, на сите луѓе: пријатели и непријатели. Тој ми велеше:
Се разбудил Јурик едно утро. Погледнал во прозорецот. Сонцето свети, убав ден. И посакало момчето да направи нешто добро.
Црквата е – лекувалиште, болница, и во неа доаѓаат луѓе, кои страдаат од најразлични болести од секој степен, со секакви својства. Доаѓаат, за да разкажат за својата мака и да најдат исцеление.
Еднаш го прашав Старецот: „Геронда, душевно-телесниот копнеж, кој се појавува меѓу мажот и жената, има демонско потекло?“ И тој одговори: „Некогаш да, а некогаш не. Сè зависи од околностите“.