Старец Гавриил (Ургебадзе). Човек, исполнет со љубов. Сиот свој живот, тајно од луѓето правел добро и чудеса, се трудел да ја сокрие својата мудрост и преку јуродивост се понижувал пред луѓето. Сепак, луѓето околу него го чувствувале изобилството на Божјата благодат и доаѓале кај него за молитва и совет. Јуродивиот старец непоколебливо стоел на врвот на љубовта, затоа грузискиот народ го нарекол свештена љубов и чудо на XX век.
Пред две години, беше откриен неговиот гроб и беа пронајдени неговите свети мошти. Со тоа и се исполнило неговото пророштво, кажано во шеговита форма: „Ќе видите: ќе дојде време – и на отворањето на гробот на Гаврил ќе се собере половина Грузија…“ Православни од цела Грузија се собрале кај неговиот гроб уште неколку дена пред отворањето на моштите на јуродивиот отец Гавриил. Пристигнала паства и од многу други земји. Најновата историја на Грузија не се сеќава на нешто слично. Ликувал сиот грузиски народ, сиот православен свет. На 24 февруари, 2014 г., светите мошти на јуродивиот преподобноисповедник Гавриил, со литија, предводена и од војската, биле пренесени во соборниот храм Пресвета Троица.
Дојдоа кај старец Гавриил и на денот на неговиот роденден – 26 август. Луѓето одат да се помолат, да заблагодарат за помошта… И секако, да се сетат на многуте поуки на старецот – секогаш кратки, но јасни. Предложуваме и тука, неколку мудри бисери од преподобниот Гавриил.
Благодари Му на Бога за тоа, што си се родил православен. Биди цврст во верата, не предавај се на искушенијата и не грижи се за тоа, дали ќе се спасат луѓе од други вероисповеданија. Тоа не е наша работа. Бог е милостив.
Вистинската вера се наоѓа во срцето, а не во разумот. По антихристот ќе тргнат оние, на кои верата ќе им биде во разумот, а кој ќе ја има верата во срцето, ќе ја препознае.
Треба да се изобличува, тоа воопшто не е осудување.
Секој грев – е непријателство со Бога. Свести се! Со Кого си непријател?!
Ако видиш убиец, или блудница, или пијаница како лежи на земја, не го осудувај, зашто Бог ги отпуштил неговите узди, а твоите ги држи затегнати. Ако и твоите ги отпушти, можеш да се најдеш во полоша состојба, па дури и да загинеш: за што ќе осудуваш, за тоа и ќе бидеш суден.
Поголем хероизам од монаштвото – не постои.
Пофалбата за монасите е погубна. Кој го фали монахот, тој му е непријател.
И монахот има потреба од сочувство и утеха.
Ако сакаш да бидеш монах, ти веќе си монах.
Да се приближите до монахот – е како да си играте со оган.
Мирјанинот, кој ги победил страстите заради Христос, се изедначува со монасите.
Монасите треба да живеат во простота. Простотата – е благодат Божја.
Господ понижува и возвисува. Кога почнувам да се сметам подобар од другите, ја ставам на глава својата дијадема и излегувам на улица бос. Луѓето ме гледаат и се смеат. И јас ја гледам својата ништожност.
Ако те наклеветиле, на доброто ти одговориле со зло, не држи зло во срцето. Прости и радувај се, што благодарение на тоа, за неколку скали си се приближил до Бога.
Човек треба да го благословува својот пат со добри одлуки. Каков пат ќе избереш, таков и ќе биде твојот животен пат. Бог му дарувал на човекот слободна волја… Какво право имам јас нешто да менувам?
Треба да ги љубиме сите, но ако за тоа немаме сила, барем на сите да им посакуваме добро.
Господ ќе побара од вас љубов кон Бога и ближните; кој ќе ја зачува љубовта, тој и ќе се спаси.
Љубовта го скротува дури и најсвирепиот лав.
Изобличувај го човекот со срце полно љубов.
Ако мразиш барем еден човек, во неговиот образ го мразиш Самиот Христос. И тогаш си далеку од Царството Небесно.
Кој го љуби доброто и справедливоста, тој Го љуби Бога, и Бог, како роден син ќе го возљуби.
Господ не одел по црвени теписи. Христос бил прост, носел само еден хитон, сплетен од рацете на Мајката Божја.
Во последните времиња, луѓето ќе ги спасат љубовта, смирението и добрината. Добрината ќе им ги отвори вратите на рајот, смирението ќе ги воведе во рајот, а оние кои ја зачувале љубовта, ќе го видат Бога.
Никој нека не мисли, дека љубовта е вроден дар. На љубов може да се научиме, и сите треба да се стремиме кон неа. Господ не сака слатки зборови, Бог сака дела. Доброто дело и è љубов. Кога правиш добро, се качуваш на една скала, а кога грешиш – се спушташ долу. Сиот наш живот претставува такви качувања и падови.
Духовникот го избираат по слободна желба, а избирајќи треба да му се потчинуваат. Но ако духовникот учи на ерес, треба да се бега од него, како од оган.
Ако пред иконите и крстовите, направени од ваши раце, се молат други, дел од благодатта слегува и на тебе.
Ако за време на молитвата, побараат од тебе помош, а ти речеш: „Да завршам, и ќе ти помогнам“, знај: дека твојата молитва не Му е угодна на Бога. За таквата молитва велат: ќе ти биде во грев.
Подготвиле Константин Церцивадзе и Давид Дарџанија
