Еднаш го прашав Старецот: „Геронда, душевно-телесниот копнеж, кој се појавува меѓу мажот и жената, има демонско потекло?“ И тој одговори: „Некогаш да, а некогаш не. Сè зависи од околностите“.
За време на нашиот следен разговор, јас се вратив на тоа прашање, и отец Порфириј ми одговори поподробно: „Знаеш, – рече тој, – дека така-наречени среќни бракови навистина постојат. За бракот да биде среќен, од сопружниците се бара чување на еден услов: тие треба да придобијат духовно богатство, љубејќи го Христос и пазејќи ги Неговите заповеди. Тогаш тие вистински ќе се вљубат еден во друг и ќе бидат среќни,. Во спротивно, тие ќе бидат душевно сиромашни и никому не ќе можат да му подарат љубов. Ќе бидат отворени на сатански напади, кои ќе ги направат несреќни“.
„Јас имам чуено, Геронда – му реков јас – дека проблемот на незадоволеноста на чувствените и емоционалните желби меѓу двата пола е неразрешлив. Него го решава само гробот“. Отец Порфириј веднаш ми се спротистави: „Не! Не нарекувај го тоа проблем! Тоа треба да биде вака!“ И Старецот направи со раката гест, како да покажува авион кој полетува. Тој образ, предложен од отец Порфириј е директно спротивен на романтичните описи на пламената љубов, кои почнуваат од надоблачни височини, но потоа, малку-по малку, ја губат висината и завршуваат со принудно слетување. Проблемите на взаемните односи на сопрузите, според Старецот, се директно поврзани со нивното „духовно богатство“, чие поседување или отсуство, соодветно ги влече или нагоре или надолу.