Вчера, на 11.01.2015 г, во Црквата „Св. Благовештение Прилеп“, по традиција беше осветен славски колач на денот на упокојувањето на блаженоупокоениот Преподобен отец Гаврил Светогорец. По неговите свети молитви, Господ и нас да не помилува и спаси, како Благ и Човекољубец.

Тропар, глас 8:

Голем украс на епископите, убавина на светителите, правило на монасите, на пустиниците слава, подател на милоста, светилник на расудувањето, верни, откако се собравме, да го прославиме учителот на кротоста, божествениот грижник, премудриот архиереј, великиот светител и отец наш, Гаврил епископот Велички, Ѕвездата, темните луѓе што ги просветува, и сите верни што ги озарува. Затоа, припаѓајќи кон кивотот на неговите мошти, со љубов ја целиваме и пееме: свет од светите, не престанувај да Го молиш Христос Бог, да ги спаси душите наши.

Молитвата е прва и најважна работа

Молитвата ги заменува сите разоноди, сите потреби – сѐ она без кое обичниот човек не би можел да живее.

Почиста, побезгрешна и посвета работа од молитвата нема.

Кратките одмори од молитвата (треба да) претставуваат богомислие, созерцание, испитување на Божјата волја и преиспитување на својата совест.

Монахот за молитвата жртвува сѐ, а молитвата не ја жртвува за ништо.

Вкусувајќи ги горчливите плодови на многузборливоста, празнословието и празномислието, секој од нив (монасите), а во прв ред младите, со сета своја снага се стремат во себе да развијат што поголема љубов кон молитвата, да се навикнат на непрестајното молитвено општење со Бог, за секогаш да бидат со Него. Многумина се во состојба со бројаници во раце и повикување на Божјото име со зборовите на Исусовата молитва „Господи Исусе Христе, Сине Божји, помилуј ме грешниот“, цел ден и цела ноќ стојат како заковани на едно место, заборавајќи и на јадење и на спиење.

Старец Гаврил Лесновски Светогорец